|
|
|
|
|
 |
مشاهده طرح تحقیقاتی |
 |
|
|
|
| شناسه طرح |
88422/286 |
| کد داخلی |
|
| كد سه حرفی دانشگاه یا سازمان مجری اصلی |
uni25or1 |
| نام دانشگاه یا سازمان مجری اصلی |
سازمان آب و برق خوزستان |
| نام گروه یا دانشكده یا بخش محل اجرای طرح |
مجتمع آموزشی و پژوهشی صنعت آب و برق خوزستان |
| عنوان فارسی |
بررسی راهکارهای کاهش تلفات آب در شبکه آبیاری دز |
| زبان |
فارسی |
| خلاصه طرح به فارسی |
چکیده
بطورکلی کاهش تلفات آب و افزایش راندمان آبیاری یکی از شاخص های اساسی در توسعه کشاورزی
پایدار می باشد. بررسی و شناخت روش های مدیریتی مختلف و عملکرد آنهاء مهم ترین عامل برای ارزیابی»
بهبود شرایط نامطلوب و نهایتاً افزایش راندمان آبیاری محسوب می گردد. در این راستا برای دستیابی به
اهداف مذکورء میزان تلفات آب در شبکه آبیاری دز با استفاده از جریان ورودی و خروجی مورد مطالعه و
ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه با اندازه گیری صحرایی جریان ورودی و خروجی» تلفات آب در دو کانال
سبیلی و 154 بررسی شد. جهت برآورد بازده انتقال, در کانال اصلی یک تا دو بازه و در کانالهای فرعی نیز دو
تا سه بازه اندازه گیری انتخاب شد. شروع اندازه گیریها از تیر ماه ۱۳۸۸ بوده و اندازه گیریها بصورت ماهیانه
و به مدت یک سال ادامه داشت.
متوسط راندمان انتقال در کانال های اصلی و کانال های فرعی سبیلی ۶۵/۲ و در کانال ۰۳4 ۵۶/۸ درصد
برآورد گردید. بیشترین سهم تلفات آبء به شکستگی های بدنه کانال ناشی از شرایط نامناسب درزهای
انبساط نشت از سازه های تحویل آبء رشد علفهای هرز و بخشی از آن نیز مربوط به تلفات اجتناب ناپذیر
تبخیر سطحی است. بطور متوسط راندمان انتقال در کانال های اصلی و فرعی انتخابی حدود ۶۱ درصد بودء
یعنی حدود ۲۹ درصد تلفات نشت و تبخیر در آین کانالها وجود داشته که سهم متوسط تلفات تبخیر حدود
۹ و تلفات نشت حدود ۳۶/۱ درصد بود و این بدان معناست که بیش از ٩۲ درصد تلفات در کانالهای
آنتخابی مربوط به تلفات نشت از جداره و بدنه کانال می باشد. مقایسه آماری بین مقادیر برآورد شده نشان
می دهد که اختلاف راندمان های انتقال در کانال های اصلی و فرعی» میانگین آنها و تلفات نشت و تبخیر
در دو کانال سبیلی و ۳۸ در سطح ۱/ معنی دار است و این نتایج حاکی از آن است که کانال 4 به علت
قدمت بیشتر دارای تلفات بیشتری بود. در کانال :7 بالاخص کانال اصلی به علت عمر بهره برداری بالاء
شکستگی و تخریب بتن در بدنه و قسمتهایی از کانال به وفور مشاهده می شود. بنابراین بایستی به تعمیر
اساسی و بازسازی کانال و بازنگری در روش های بهره برداری پرداخت. با توجه به نتایج بدست آمده, برای
افزایش راندمان آبیاری و کاهش تلفات آب. راهکارهایی از قبیل : پوشش و تعمیر و بازسازی قسمتهای
تخریبی کانالهاء استفاده از ظرفیت کامل شبکه موجودء کالیبره و اصلاح سازه های اندازه گیری موجود در
شبکه. از بین بردن گیاهان کناره های کانال, آموزش زارعین و بهره برداری شبانه روزی از شبکه» تغییر نحوه
آرایش شبکه و بهره برداری از آن» اجرای برنامه های پایشی و بازبینی دوره ای و تغییر و اصلاح مقاطع
کانالها و برم آنها پیشنهاد می شود. |
| واژه‌های کلیدی به فارسی |
راهکارهای کاهش تلفات آب -شبکه آبیاری دز |
| تاریخ تصویب |
1388/8/23 |
| تاریخ پایان (ارسال گزارش نهایی) |
1390/12/3 |
| مدت زمان اجرا به ماه (مصوب) |
24 |
| در راستای اولویتهای دانشگاه |
بله |
| ارجاع به كمیته اخلاق |
بله |
| وضعیت كنونی طرح |
خاتمه یافته |
| مجری اصلی |
--علی شینی دشتگل-- |
| مجریان |
---- |
| همکاران |
--منصور نوری -سهراب مینایی-محمد پاتوی-- |
| تغییرات در نظام مدیریتی |
بله |
| نشانی اینترنتی طرح (دریافت فایل) |
دریافت |
| تاریخ به‌روز رسانی |
1404/6/18 |
| ناظران طرح |
سید هادی میر ابوالقاسمی |
| داوران طرح |
[hidden] |
| دفعات مشاهده |
71 بار |
|
برگشت به فهرست
|
|
|
|
|
|
|
|
